Το κουστούμι και τα …τσεκούρια
Το κουστούμι και τα …τσεκούρια
Για όσους δεν το γνωρίζουν γεννήθηκα στην Αίγυπτο και ήρθαμε με την οικογένειά μου στην Ελλάδα όταν ήμουν 14 ετών. Οι Αιγυπτιώτες Έλληνες, είχαμε μια δική μας Ελληνική διάλεκτο. Είχαμε ενσωματώσει κάποιες αραβικές λέξεις στο λεξιλόγιο μας σε βαθμό που νομίζαμε ότι είναι …ελληνικές. Δίπλα στο σπίτι μας, υπήρχε ένα μανάβικο. Η μητέρα μου, ανάμεσα σε άλλα ζήτησε και κάποια χόρτα. Σε αφήνω ν’ απολαύσεις τη σκηνή:
– Κύριε Νίκο, θέλω ένα κιλό τσικούρια.
– Τι θέλεις κυρία Μαίρη;
– Τσικούρια.
– Για τσεκούρια κυρά Μαίρη θα πας στο Χρωματοπωλείο. Εδώ είναι μανάβικο.
– Μ’ αφού να τα. Τα βλέπω. (Και του έδειξε τα χόρτα με το δάχτυλο).
– Αυτά κυρά Μαίρη είναι αντίδια!
Η μάνα μου, δεν την είχε ξανακούσει αυτή τη λέξη. Άσε που άλλο άκουσε, άλλο κατάλαβε. Τα ‘χασε απ’ τη ντροπή της. Όχι όμως, διότι δεν ήξερε να πει τη σωστή λέξη. Άλλος ήταν ο λόγος:
– Το μεσημέρι που τρώγαμε, λέει η μητέρα μου στον πατέρα μου. Ο κυρ Νίκος ο μανάβης, είναι καλός άνθρωπος αλλά, βρε Μιχάλη, λέει …κακά λόγια. Του ζήτησα τσικούρια και μου τα είπε …δεν θέλω να σου πω μπροστά στα παιδιά.
***
Ο πρώτος φίλος που έκανα στους Αμπελόκηπους ήταν ο Μίμης ο Ταμπόσης. Η οικογένειά του είχε ένα ζαχαροπλαστείο στην πολυκατοικία μας. Ήταν ο μικρότερος σε μία οικογένεια με 4 παιδιά. Οι δύο αδελφές του πρέπει να ήταν πάνω από 18. Ο ίδιος ήταν ένα χρόνο μικρότερός μου. Δηλαδή εγώ ήμουν 13 κι εκείνος 12. Είχαν έρθει οικογενειακά στην Ελλάδα, από την Ουγγαρία. Ένα πρωί, ο Μίμης μου λέει:
– Πάμε στο κολυμβητήριο; (Είναι εκείνο που βρίσκεται κοντά στις στήλες του Ολυμπίου Διός. Δίπλα του είχε τον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο και το Σύλλογο Αντισφαιρίσεως, δηλαδή του τένις).
– Τι είναι αυτό:
– Δεν ξέρεις το κολυμβητήριο;
– Ούτε ξέρω τι θα πει «κολυμβητήριο».
– Η πισίνα.
– Α, η πισίνα!
– Θέλεις να πάμε;
– Να πάμε! Ανεβαίνω στο σπίτι να φορέσω το κουστούμι μου.
– Τι θα φορέσεις;
– Το κουστούμι μου.
– Με το κουστούμι θα μπεις στην πισίνα βρε χάχα:!
– Εμ πώς αλλιώς;
– Με το μαγιό βρε!
– Κι εγώ τι σου λέω; Δεν σου είπα να φορέσω το μαγιό μου;
– Όχι! Μου είπες θα φορέσεις το κουστούμι σου!
– Ε, το ίδιο δεν είναι;
Στην AIγυπτο, το μαγιό το λέγαμε κουστούμι και το κουστούμι «φορεσιά».