Οι …Image Makers
Οι …Image Makers.
Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1988, έγινε μια προεκλογική τηλεοπτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων George Bush (τον …Α) και τον τότε υποψήφιο των Δημοκρατικών Michael Doukakis: Σ’ αυτή την αντιπαράθεση συνέβη κάτι περίεργο:
Ο Bush, στην ουσία, έλεγε «θα σας αλλάξω τα φώτα» αλλά, το έλεγε με γλύκα και χαμόγελο. Ο Doukakis την είχε δει τη δουλειά σαν Ελληνόπουλο: «Πτωχοί αλλά τίμιοι». Και ενώ το περιεχόμενο των λόγων του δήλωνε πως θα γίνει καλύτερη η ζωή των Αμερικανών, το έλεγε μ’ ένα βλοσυρό ύφος, χωρίς κανένα χαμόγελο.
Τα αποτελέσματα των εκλογών τα γνωρίζετε. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα για την χρησιμότητα που έχουν οι image makers για τους πολιτικούς. Ο image maker είναι κάποιος ο οποίος αναλαμβάνει επαγγελματικά να δημιουργήσει την εικόνα ενός δημοσίου προσώπου. Βέβαια, οι συχνότεροι πελάτες τους είναι οι πολιτικοί. Κατά καιρούς έχουν απευθυνθεί και σε μένα πολιτικοί προκειμένου να τους «φτιάξω» την κοινωνική εικόνα. Τους περισσότερους τους απέρριψα για δύο λόγους:
Α. Είναι κακοπληρωτές. Σου λένε «όταν (κι αν) γίνω βουλευτής ή υπουργός θα σε κάνω … κ.λπ.». Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι.
Β. «Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς». Οι περισσότεροι ήταν κερδοσκοπικά και ανήθικα άτομα. Δεν ήθελα να τους βοηθήσω ώστε ν’ αναρριχηθούν στην εξουσία.
Υπάρχουν όμως εταιρείες για τη δημιουργία κοινωνικής εικόνας που έχουν μέσα ψυχολόγους, επικοινωνιολόγους, στιλίστες, ενδυματολόγους και βάλε. Το θέμα είναι: Τι ακριβώς θέλει να κάνει αυτός ο image maker: Θέλει να αναδείξει τα αυθεντικά θετικά στοιχεία του υποψηφίου ώστε ν’ αυξήσει τις πιθανότητες του να εκλεγεί ή θέλει να δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα για το άτομο;
Δεν μπορώ να μιλήσω για τις άλλες χώρες. Αν μιλήσω για τους πολιτικούς που έχουν επικρατήσει στη χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια θα έλεγα πως οι image makers δεν ανέδειξαν την αληθινή εικόνα του ανθρώπου που ψηφίσαμε. Μας έταζαν ότι θα μας πάνε Πράγα και ούτε στην όμορφη Πάργα δεν φτάσαμε.
Γύρω στο 1990 έκανα μια ανάλογη δουλειά μ’ έναν σημερινό πολιτικό για την οποία ουδέποτε ζήτησα αμοιβή. Δεν το μετανιώνω. Ακούω τις σημερινές του πολιτικές τοποθετήσεις και νιώθω περήφανος που συνέβαλα. Αυτή είναι η αμοιβή μου. Όμως, η αρχική μου τοποθέτηση ήταν η εξής: « Να σε βοηθήσω ν’ αναδείξεις τα θετικά σου στοιχεία μπορώ. Δεν μπορώ να κατασκευάσω θετικά στοιχεία που δεν έχεις».
Αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορώ ν’ αναφέρω το όνομα του συγκεκριμένου ανθρώπου. Άλλωστε, έχω να επικοινωνήσω μαζί του από τότε. Δεν το εκφράζω σαν παράπονο. Απλά, οι πολιτικοί ξεχνάνε εύκολα…