Το παραδέχομαι: Είμαι αφελής!
Το παραδέχομαι: Είμαι αφελής!
Γιατί το λέω αυτό; Διότι έχω ερωτηματικά που οι υπόλοιποι μάλλον τα έχουν απαντήσει. Για παράδειγμα σκέφτομαι τους φόρους. Ο καπνός της πίπας που καπνίζω μέχρι πριν 4 μήνες έκανε 9.70 το σακουλάκι των 50 γραμμαρίων. Από τότε, και μέσα σε 3 μήνες έφτασε σταδιακά στα 10.20. (Στην Κύπρο κάνει 5). Φαίνεται πως η κυβέρνηση, προκειμένου να έχει έσοδα, αυξάνει τους φόρους στα είδη πολυτελείας και καλά κάνει. Πιστεύω μια ανάλογη αύξηση πρέπει να έχουν πάρει και τα αλκοολούχα ποτά. Σκέφτομαι όμως πως τα έσοδα θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερα αν φορολογούσαν το χασίς, την κοκαΐνη και την ηρωίνη. Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι ουσίες αυτές είναι επιζήμιες για τον οργανισμό και δεν είναι εύκολα να τις νομιμοποιήσουμε. Όμως εγώ μιλάω για έσοδα από φόρους. Η φοροδιαφυγή που γίνεται από τη διακίνηση αυτών των ουσιών παραπέμπει σε τεράστια ποσά. Και στο κάτω-κάτω το αλκοόλ, δεν είναι μια νόμιμη επιζήμια ουσία;
Και η αφέλειά μου συνεχίζεται με την περίφημη τρόικα: Θεωρούμε επιτυχία να καταφέρουμε να τους ξεφορτωθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Και αναρωτιέμαι. Θα είναι «επιτυχία» αυτό; Στο διάστημα που είμαστε υπό επιτήρηση έχουν αποκαλυφθεί ένα σωρό απάτες και καταχρήσεις στο Δημόσιο. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις κάποιον κλέφτη θα βρεις από κάτω. Καλά έλεγε ο Norman Mailer ότι η γραφειοκρατία είναι «η αόρατη κυβέρνηση». Όταν φύγει η τρόικα ποιος θα τους ελέγχει όλους αυτούς; Η απάντηση είναι «θα ελέγχουν οι ίδιοι τον εαυτό τους». Δηλαδή θα γίνουν και πάλι ανεξέλεγκτοι !
Κι ερχόμαστε στην τρίτη αφελή σκέψη που κάνω κι έχει να κάνει με τους μετανάστες: Δεν έρχονται στην Ελλάδα για να μείνουν εδώ. Εμείς είμαστε απλώς μια «πόρτα». Η πόρτα της Ευρώπης. Οι περισσότεροι θέλουν να καταλήξουν στις Σκανδιναβικές χώρες και στη Δυτική Ευρώπη. Δυστυχώς όμως η πόρτα της Ευρώπης είναι διάτρητη. Πώς να περιφρουρήσεις τόσα νησιά; Αυτό απαιτεί έναν τεράστιο στόλο κι εμείς είμαστε μια φτωχή χώρα. Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θεωρεί την Ελλάδα «πόρτα» αλλά «σύνορο»! Έτσι έχουμε καπελωθεί το ρόλο του φύλακα των συνόρων τους με αποτέλεσμα να έχουμε γεμίσει μετανάστες που είναι εδώ παρά τη θέλησή τους. Παράλληλα, έχουμε σαν κράτος μια μεγάλη οικονομική ζημιά, ειδικά σε μια εποχή που περνάμε οικονομική κρίση.
Είμαστε οι φρουροί των συνόρων τους, ενώ τα σύνορά τους είναι πολύ πιο εύκολο να τα περιφρουρήσουν σε σύγκριση με τα δικά μας. Παράλληλα, δεν έχουμε εκ μέρους τους κάποια ουσιαστική βοήθεια στην περιφρούρηση των νησιών μας. Να μας στέλνανε 200 επανδρωμένα περιπολικά και τότε τα πράγματα -εν μέρει- θ΄ άλλαζαν. Το πρόβλημα θα το είχαν οι Τούρκοι… Λέω «εν μέρει» διότι το ουσιαστικό πρόβλημα δεν είναι η περιφρούρηση. Είναι ο ρόλος που αναλάβαμε. Και σαν αφελής που είμαι, αν είχα την ευκαιρία να μιλήσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έλεγα:
«Αποφασίστε τι είναι η Ελλάδα για σας. Είμαστε η «πόρτα» ή το «νότιο σύνορο» της Ευρώπης;
Αν είμαστε «πόρτα», δεν έχουμε πρόβλημα. Από κει και πέρα η περιφρούρηση των συνόρων σας είναι δική σας ευθύνη. Ούτε χρειάζεται να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για περιφρούρηση ούτε για «φιλοξενία» των μεταναστών.
Από την άλλη, αν είμαστε «σύνορο» της Ευρώπης, τότε η περιφρούρηση αυτών των συνόρων είναι υπόθεση όλων και όχι μόνον της Ελλάδας. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, τότε δεν έχουμε κανένα απολύτως λόγο να κρατάμε αυτές τις χιλιάδες ανθρώπων «αιχμάλωτους».