Το τηλεκοντρολ

Το τηλεκοντρολ

Εδώ και μερικούς μήνες κάνω μια σκέψη. Τη σκέψη αυτή την κάνω συνήθως στη διάρκεια μιας συνεδρίας με κάποιον που σκέφτεται, μετά από πολλά χρόνια σχέσης ή γάμου να χωρίσει. Η σκέψη: Έχω, λέει, συνδέσει τη διπλανή πολυθρόνα μ’ ένα τηλεκοντρολ το οποίο έχω κρυμμένο δίπλα μου και όταν το πατάω η πολυθρόνα αρχίζει να μετακινείται.

Η Σοφία συζεί 10 χρόνια με το Μιχάλη που είναι χωρισμένος κι έχει δύο μεγάλα παιδιά τα οποία ζούνε στο εξωτερικό, και δεν έχει καμία πρόθεση να …επαναλάβει το έργο. Μέχρι πριν λίγο καιρό, αυτό δεν την ενοχλούσε. Προχθές όμως που γιόρτασε τα 38 της με φίλες, τής ξύπνησε το άγχος τεκνοποίησης. Βέβαια, εκτός από το Μιχάλη, η Σοφία έχει εδώ και 2 χρόνια σποραδικές …επαφές και με τον Περικλή. Νεότερος του Μιχάλη ο Περικλής, τού προσφέρει μια «εξωτερική βοήθεια» την οποία δεν γνωρίζω αν ο Μιχάλης πραγματικά χρειάζεται.

Με τη Σοφία συναντιόμαστε συχνά τους τελευταίους μήνες. Έχει αρχίσει να μου λέει για το άγχος που την έπιασε με την τεκνοποίηση. Πάνω κει μου έρχεται η σκέψη του τηλεκοντρολ. Φαντάσου την έξης σκηνή:

• Δεν πάει άλλο. Πρέπει να τελειώνω με αυτή την υπόθεση!

• Με ποια απ’ τις δύο;

• Με το Μιχάλη. Εγώ αυτό που θέλω…

Εκείνη τη στιγμή πατάω το τηλεκοντρολ και η πολυθρόνα αρχίζει να κουνιέται. Της κόβεται η λαλιά. Σταματάω το τηλεκοντρολ.

• Τι έγινε;

• Σαν τι να έγινε Σοφία;

• Μου φάνηκε ότι κουνιέται η πολυθρόνα.

• Περίεργο. (Κάνω το κορόιδο). Έλεγες λοιπόν…

• Αυτό που θέλω είναι να κάνω ένα παιδί, με ή χωρίς…

Ξαναπατάω το κουμπί. Πάλι της κόβεται η λαλιά.

Αν είχα ένα τέτοιο μηχάνημα, θα της έλεγα:

• Πρόσεξες Σοφία ότι κάθε φορά που κουνιόταν η πολυθρόνα έχανες τα λόγια σου; Αυτό είναι φυσιολογικό να συμβεί μια και η πολυθρόνα ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ. Όσο σε στηρίζει, μπορείς και μιλάς. Μόλις αρχίσει να κουνιέται σου κόβεται η λαλιά. Ε, λοιπόν η πολυθρόνα είναι ο Μιχάλης. Αλλιώς τα βιώνεις όσο κάθεσαι πάνω του κι αλλιώς αν η πολυθρόνα εξαφανιστεί και σκάσει ο ποπός σου στο πάτωμα.

Αυτά θα της έλεγα της Σοφίας αν είχα το μηχάνημα. Τώρα που δεν το έχω περιορίστηκα να της πω «έχεις πέσει στην παγίδα της επικίνδυνης ισορροπίας. Ισορροπείς με το βόλεμα που έχεις δημιουργήσει ανάμεσα στο Μιχάλη και τον Περικλή».