Με αφορμή ένα φόνο
Με αφορμή ένα φόνο
(Χρονογράφημα 8-12-2008)
Απόψε είναι η τρίτη κατά σειρά μέρα που στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας γίνεται χαμός. Από το Σάββατο, που ο Αλέξης σκοτώθηκε από τους πυροβολισμούς ενός αστυνομικού στα Εξάρχεια, ξέσπασε μια θύελλα.
Ένας αστυνομικός 37 ετών έκανε μια εντελώς ανεξήγητη κίνηση. Ξεκίνησαν ταυτόχρονα 2 αντιδράσεις: Η πρώτη από τη μαθητική νεολαία. Η δεύτερη από τους «αντιεξουσιαστές» των Εξαρχείων. Οι δεύτεροι, μέσα στην αναμπουμπούλα άρχισαν να κάνουν αυτά που κάνουν συνήθως. Μόνο που τώρα η αστυνομία είχε λερωμένη τη φωλιά της κι έτσι, την πρώτη μέρα έκατσε με την ουρά στα σκέλια. Περιορίστηκε στο ν’ αντιμετωπίζει τις διαδηλώσεις με δακρυγόνα. Ταυτόχρονα άφησε την περιουσία των ανθρώπων που έχουν μαγαζιά, σπίτια και αυτοκίνητα στην περιοχή στο έλεος των εξαγριωμένων κουκουλοφόρων. Δηλαδή, δυο γκάφες σε μια μέρα!
Θα μου πεις, τι μπορούσε να κάνει η αστυνομία; Πριν σου απαντήσω, ας δούμε τι έκανε: Έπαιζε «κλέφτες κι αστυνόμοι» με τους κουκουλοφόρους. Θα μπορούσε να έχει βάλει μπροστά σε κάθε μαγαζί 4 νταγλαράδες των ΜΑΤ ώστε ν’ αποτρέψουν τις ζημιές.
– Και πώς θα τα βγάζανε πέρα με τους 20 ή 30 «αντιεξουσιαστές» που πετάγανε μολότοφ, πέτρες και κρατούσαν σιδερολοστούς;
– Αν ήταν 8 θα τα έβγαζαν πέρα.
– Ναι, αλλά η αστυνομία δεν έχει τόσα ΜΑΤ. Όμως, κι αν είχε, θα μπορούσαν ν’ αντιμετωπίσουν 20 ή 30;
– Μα αυτό είναι το επάγγελμα τους. Αλίμονο, αν για κάθε έναν «αντιεξουσιαστή» θέλαμε κι έναν άντρα των ΜΑΤ. (Την εποχή που στο Καράτε ήμουν στα… ντουζένια μου ήθελα 3 για να με κάνουν καλά. Και δεν ήμουν επαγγελματίας). Αλίμονο αν ένας ΜΑΤ, με όλο τον εξοπλισμό που κουβαλάει δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει 3 και 4 απ’ τους κουκουλοφόρους.
Το πρόβλημα είναι αλλού. Τα παιδιά, μπορεί να είναι ντερέκια, μπορεί να είναι αρματωμένα σαν αστακοί αλλά δεν είναι εκπαιδευμένα να αυτενεργούν. (Όσοι έχουν κάνει στις καταδρομές, θυμούνται στρατιωτικές ασκήσεις όπου ήσουν εντελώς μόνος, αποκομμένος απ’ όλους κι έπρεπε να λειτουργήσεις μόνος σου). Αυτά τα παιδάκια, έχουν εκπαιδευτεί να λειτουργούν μόνον σαν αγέλη. Μόλις λοιπόν βρεθούν να είναι λιγότεροι από 20 αισθάνονται ανασφάλεια. (Άσε που έχουν τη στιγμή εκείνη της έντασης και τον νταλκά να μην κάνουν και τίποτε παράνομο). Έτσι, μόλις βρεθούν μόνοι χάνουν τ’ αυγά και τα πασχάλια και τρέχουν να σώσουν τη ζωούλα τους. Πού να τολμήσουν να κινηθούν ανά 8 ή 4; Και ανα 20 που κινούνται, πάλι «παλικαριά» είναι.
Τόση ώρα τη λέξη αντιεξουσιαστές τη βάζω σε εισαγωγικά. Γιατί; Διότι η λέξη «εξουσία» θα πει «διαφορά δύναμης». Έχεις εξουσία πάνω στον άλλον αν έχεις περισσότερη δύναμη από εκείνον. Η δύναμη μπορεί να είναι μυϊκή, οικονομική, μορφωτική, ιεραρχίας και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, Τι θα πει λοιπόν «αντιεξουσιατής»; Θα πει «κάποιος που αντιστέκεται στη χρήση της διαφοράς δύναμης στη διακυβέρνηση ενός κράτους». Οι άνθρωποι αυτοί, με την κοινωνική τους συμπεριφορά δεν χαρακτηρίζονται ανεξουσίαστες αλλά «κοινωνοιοπαθείς», κοινώς υπόκοσμος. Μ’ άλλα λόγια «αντιεξουσιαστές γιαλαντζί».
Στην αρχή του άρθρου ανάφερα ότι ο θάνατος του παιδιού (εκτός από τους …γιαλαντζί) οδήγησε σε διαμαρτυρία τους μαθητές ολόκληρης της χώρας καθώς και τον κοσμάκη που δεν του αρέσει η ιδέα η αστυνομία να σκοτώνει τα παιδιά του. Αυτά τα παιδιά, έχουν ξεκινήσει μια εξέγερση ενάντια στον τρόπο που τους αντιμετωπίζει το κράτος εδώ και δεκαετίες:
– Δεν έχουν έμπνευση διότι δεν τους δίνονται ερεθίσματα τα οποία να τους εμπνεύσουν. Δεν τους δίνουμε περιθώρια να ονειρεύονται. Πρέπει να περάσουν από μια καταναγκαστική διαδικασία που λέγεται «σχολείο» για 12 -14 χρόνια. Μια άλλη, που λέγεται «σπουδές» για 2 – 10 χρόνια. Τ’ αγόρια έχουν κι ένα χρόνο στρατό. Και μετά θα γίνει τι; Βλέπουν μήπως ότι τα παιδιά που πέρασαν αυτά τα λούκια και είναι σήμερα παντρεμένοι 35α΄ρηδες περνάν καλά;
Βλέπουν μπροστά τους ένα κοπάδι στο οποίο καλούνται να ενταχτούν θυσιάζοντας το μεγαλύτερο δώρο που τους έκανε η ζωή:l Την εφηβεία τους. Και πού καταλήγει αυτό το λούκι; Εφ’ άπαξ και σύνταξη. Κι αν δεν μπορείς να προσαρμοστείς καταλήγεις είτε στη φυλακή είτε στα ψυχιατρεία. Αλλιώς για να ξεφύγεις απ’ όλ’ αυτά, γίνεσαι …γιαλαντζί στα Εξάρχεια.
Επίσης, θέλω να διατυπώσω την εξής απορία: Κάνανε σ’ αυτό τον αστυνομικό εξετάσεις ούρων και αίματος; Πιστεύω πως το περιστατικό έχει μεγάλες πιθανότητες να ήταν αποτέλεσμα είτε αλκοόλ είτε κόκας, Μα δεν τους πέρασε καθόλου από το νου;
Όλες αυτές τις μέρες η αστυνομία έχει ρίξει μεγάλες ποσότητες δακρυγόνων και άλλων χημικών ουσιών στους διαδηλωτές. Άραγε πόσο να κοστίζει καθένα π’ αυτά; Το ρωτάω αυτό γιατί πριν λίγες μέρες το κράτος ανακοίνωσε το… πλουσιοπάροχο επίδομα θέρμανσης των 200, 150 και 100 ευρώ. Δηλαδή, λεφτά για να βοηθήσουμε τους φτωχούς δεν έχουμε. Για τα δακρυγόνα μας περισσεύουν.